Strona wykorzystuje pliki cookies, jeśli wyrażasz zgodę na używanie cookies, zostaną one zapisane w pamięci twojej przeglądarki. W przypadku nie wyrażenia zgody nie jesteśmy w stanie zagwarantować pełnej funkcjonalności strony!
slide3.jpg
slide1.jpg
slide2.jpg
marzec 2024
P W Ś C Pt S N
26 27 28 29 1 2 3
4 5 6 7 8 9 10
11 12 13 14 15 16 17
18 19 20 21 22 23 24
25 26 27 28 29 30 31

Sonda

Jak oceniasz pracę Zarządu Regionalnego Związku Pszczelarzy w Siedlcach w związku z kończącą się kadencją

Bardzo dobrze - 53.8%
Dobrze - 38.5%
Średnio - 7.7%
Źle - 0%
Bardzo źle - 0%

oddanych głosów: 13
The voting for this poll has ended on: 21 Mar 2016 - 11:25

Licznik odwiedzin

630467
Dzisiaj
Wczoraj
Ten miesiąc
Poprzedni miesiąc
Wszystkie wizyty
41
131
8185
6733
630467
Twoje IP: 83.9.227.18

Porady dla pszczelarzy - Pszczelarz Polski 08-2015

''SIERPIEŃ POGODNY, PSZCZOŁOM WYGODNY''

 

Sierpień to okres przygotowania rodzin pszczelich do zimowli. Dla pszczelarza powinien oznaczać początek nowego roku pszczelarskiego. W tym czasie wielu pszczelarzy korzysta nadal z późnych pożytków spadź, wrzos czy nawłoć. Pszczołom należy zapewnić pożytek rozwojowy lub regularnie je podkarmiać. Czynnikiem warunkującym prawidłowy rozwój rodziny jest ,,żelazny zapas”, czyli 4-6 kg miodu (prościej dwie skrajne ramki), który stale musi znajdować się w gnieździe rodziny produkcyjnej. Zagrożeniem może być także pojawiający się nagle późny pożytek towarowy prowadzący zalania gniazda, a w konsekwencji prawie całkowitego zaprzestania czerwienia matek. Coraz bardziej dostępnym pożytkiem drugiej połowy lata jest nawłoć, wykorzystywana jako pożytek rozwojowy.

            W ciągu ostatnich kilku lat popularne, stało się wykorzystanie częściowo inwertowanych syropów jako zimowej paszy dla pszczół. Dostosowanie składu syropu do potrzeb fizjologicznych pszczół sprawia, iż zimowla na gotowym syropie może wpłynąć na zmniejszenie strat zimowych w pasiece. Pokarm ten nie powinien krystalizować podczas zimowli. Ważną cechą gotowych pasz jest również brak intensywnego zapachu, co umożliwia nam karmienie rodzin o każdej porze dnia, nie wywołując pobudzenia w pasiece czy rabunków, a skraca czas pracy. Bogata oferta gotowych pasz od producentów krajowych i zagranicznych wpływa korzystnie na cenę syropu, który okazuje się być porównywalną finansowo do ceny syropu cukrowego domowej produkcji.

Po ostatnim miodobraniu, przypadającym zwykle na okres ok. 25 lipca – 5 sierpnia, rodzinom, które nie są na spadzi, wrzosie czy nawłoci, pszczelarz zakłada najczęściej podkarmiaczki powałkowe o pojemności ok. 10 l. Każda rodzina otrzymuje natychmiast ok. 3-4 kg syropu, aby uzupełnić żelazny zapas. Zjawisko głodu – wywołane najczęściej przez pszczelarza – jest skutkiem miodobrania powiązanego z brakiem pożytku i przepszczeleniem. Prowadzi to w pierwszej kolejności do wyregulowania ilości trutni lub ich całkowitego wyrzucenia, rabunków, zjadania czerwiu, ograniczenia matki w czerwieniu i wzrostu zachowań obronnych pszczół. Uzupełnienie żelaznego zapasu pokarmu jest konieczne, ponieważ rodziny do tej pory gromadziły cały pokarm w plastrach poza rodnią. Silne rodziny pozbawione nagle zapasu miodu, wskutek miodobrania w okresie bezpożytkowym, mogą osypać się w ciągu kilku dni. Na rozwój sierpniowy rodziny zużywają przeciętnie 10-12 kg miodu. Po lipcowym miodobraniu w rodni oprócz pszczół znajduje się ok. 7-8 plastrów czerwiu, a jak wiadomo na wychowanie jednej ramki czerwiu pszczoły zużywają ramkę miodu (jedna larwa = jedna komórka miodu + ½ komórki pierzgi). W przypadku ubogiego terenu lepiej jest podzielić pasiekę na kilka miejsc z niewielką liczbą rodzin, oddalonych od siebie ok. 1-1,5 km, wówczas rodziny te są w stanie optymalnie wykorzystać zasoby pożytkowe okolicy.

 

Transport paszy na pasiekęRodziny otrzymują pierwszą dawkę syropu

 

Na ocenę stanu matek i rodzin pszczelich pozwala główny przegląd jesienny. Po ostatnim miodobraniu powinniśmy zatem jak najszybciej dostosować wielkości gniazda do potrzeb zimującej rodziny oraz uzupełnić żelazny zapas.

Odbudowana ramka z węzą w drugiej połowie sezonuRamka z czerwiem

 

Pierwszą dawkę syropu ± 6-8 kg przeznaczoną na zapas zimowy należy dać rodzinom ok. 15 sierpnia. W praktyce jest to jedno wiadro (ok. 15 kg) na dwie rodziny. Pszczoły karmione paszą pszeniczną potrzebują od 3-5 dni na jego pobranie i złożenie do gniazda, w przypadku pokarmów opartych na cukrze buraczanym czas pobierania trwa 1-2 dni. Przed poddaniem drugiej porcji – również jedno wiadro na dwie rodziny – w rodzinach produkcyjnych dobry pszczelarz wymienia wszystkie matki dwuletnie. Aby zapewnić sobie 100% przyjęcia i jednocześnie utrzymać silne rodziny, najlepiej poddawać matki czerwiące od co najmniej 3 tygodni, których pierwsze pokolenie pszczół wygryzło się w ulikach weselnych. Wymiana matek w drugiej połowie sezonu sprzyja przyjęciom i nie wyklucza rodziny z produkcji miodu w przypadku niepowodzenia.

Podcinanie skrzydła matcePoddanie matki w klateczce

 

Kontrola przyjęć ogranicza się jedynie do stwierdzenia obecności jaj. Nie pozostawiamy rodzin w stanie osierocenia na 9 dni. Nie ma takiej potrzeby, gdyż metoda ta nie gwarantuje także 100% przyjęć. Po stwierdzeniu przyjęcia nowo poddanej matki zostaje zapisany jej wiek (kolor) oraz numer linii. Zapis ten stanowi całkowitą informację na temat rodziny pszczelej, jaka jest prowadzona w pasiece.

Po wymianie matek wszystkie rodziny zostają poddane pierwszemu zabiegowi zwalczania warrozy. W naszej pasiece stosujemy leki dotowane w ramach rynku wsparcia oraz środki ekologiczne oparte na bazie olejków eterycznych i tymolu: są to Tymovar i Api Life Var. Drugi zabieg przeprowadza się po kolejnych 14 dniach zgodnie z zaleceniami producenta.

Zgromadzony w ulach zapas pokarmu pozwoli przetrwać rodzinie pszczelej okres zimy do czasu pojawienia się pierwszych pożytków wiosennych. Ul z rodziną przygotowany do zimowli waży łącznie z zapasem pokarmu węglowodanowego, białkowego i pszczołami ok. 35-40 kg. Chwytając ul z tyłu i lekko go unosząc, możemy bardzo szybko określić jego orientacyjną wagę. W sierpniu przed rozpoczęciem karmienia można zwęzić wyloty. W literaturze spotyka się stwierdzenie, iż długość wylotów powinna być adekwatna do ilości plastrów zimującej rodziny, tj. na jedną ramkę powinien przypadać 1 cm długości wylotu. Użytkując ule styropianowe i poliuretanowe wydaje się, iż przelicznik ten nie zawsze jest adekwatny.

Kontrola zapasu zimowegoKontrola wagi ula

W pierwszym roku zimowli w ulach tych pojawiła się wilgoć. Dziś bez względu na wielkość gniazda, wielkość wylotu na całej jego długości ogranicza jedynie metalowa wkładka zabezpieczająca rodziny przed wtargnięciem gryzoni. Dennice pozbawione są wkładek, umożliwiając wentylację.

Zwężone wylotyWentylacja w dennicy

 

Bardzo ważną rolę w okresie jesiennego przygotowania rodzin do zimowli stanowi dopływ pyłku. Najlepszy pokarm węglowodanowy nie zastąpi naturalnego pokarmu białkowego, który decyduje o rozwoju ciała tłuszczowego i właściwej kondycji pszczół wchodzących w skład kłębu zimowego. Ponadto część pyłku musi być zmagazynowana w postaci pierzgi, która warunkuje rozwój rodzin wiosną, nawet wtedy, gdy warunki atmosferyczne nie sprzyjają lotom pszczół. Zachęcamy Państwa do zakładania przypasiecznych ogródków, jak i wysiewania większych połaci roślin miododajnych (np. facelia, esparceta, nostrzyk itd.) w celu poprawy bazy pożytkowej nie tylko jesienią. Aby osłonić pasiekę przed wiatrem polecam posadzić żywopłot ze śnieguliczki, która kwitnie od połowy lipca do końca września.  

FaceliaŚnieguliczka

 

Fotografie Agata & tekst Mariusz Chachuła